© Rootsville.eu

Shanna Waterstown (US)
Blues - Soul
Blues-Sphere Luik
(21-12-2019)
reporter & photo credits: Freddie


info club: Blues-Sphere
info artist: Shanna Waterstown

© Rootsville 2019


Voor een van mijn laatste concerten van het jaar kon ik dit concert in de buurt, van mijn vriendin Shanna niet missen. Altijd net zo mooi en goed bij stem met haar groep, allereerst haar Italiaanse team met Walter Cerasani op bas en Gianpaolo Feola op drums en ter vervanging van Jay Cogan, onze zeer getalenteerde Parijsenaar Gilles Fegeant op gitaar.

Een beetje laat aangekomen, miste ik vanaf het begin drie eerste drie songs, jammer. Maar ik voelde me meteen in mijn sas bij de voorstelling van de "Princess of Blues & Soul". Omdat ze het kan doen om je in de stemming te brengen. Deze jonge Amerikaanse New Yorker van origine maar Parijse door adoptie plezierde ons nog steeds met haar Soul Blues-stijl getinte muziek, met een aangenaam vleugje Gospel. Het eerbetoon aan haar vader met "Sugar Daddy" gevolgd door "Watch What You Say" en "Bluesin '" de laatste van haar album uit 2011. Ik kijk uit naar haar nieuwe werk dat "Blues" zou moeten heten, denk ik . Ze eindigt deze eerste set met "Route 66".

Na een korte pauze hervat ze met het zeer boeiende "I Just Wanna Make Love To You" van Willie Dixon, vaak overgenomen door Etta James; een fijn moment. Shanna wordt echt goed ondersteund door Walter en zijn wervelende bas en het goede drumwerk van Gianpaolo. Ik hou ook van de geweldige tussenkomsten op de gitaar van Gilles die altijd erg actueel zijn voor de band tussen de nummers.

"Voodoo" wordt gevolgd door een knipoog naar John Fogerty en zijn "Proud Mary" die zachter worden gespeeld dan de ontketende versie van Tina Turner."Let Me Love Baby" en een diepe bayou met "Swamp Mud". Nog een klein eerbetoon aan moeder met "Mama's Kitchen" en hier zijn we al aan het einde van dit concert met "My Mojo Workin"

Het publiek applaudisseert vrolijk de diva die ons met nog bedankt met "Mustang Sally", ride, ride, ride Shanna, snel naar de volgende show.

Report Français

Pour un de mes derniers concerts de l’année, je ne pouvais manquer ce concert près de chez nous de mon amie Shanna. Toujours aussi jolie et bien en voix avec son groupe tout d’abord son équipe italienne avec Walter Cerasani à la Basse et Gianpaolo Feola à la batterie et en remplacement de Jay Cogan, notre parisien très doué Gilles Fegeant à la guitare.

Arrivé un peu en retard, j’ai manqué trois titres de son début, dommage. Mais je me suis de suite senti dans le bain de la représentation de la « Princesse du Blues & Soul ». Car elle sait y faire pour vous mettre dans l’ambiance. Cette jeune américaine New Yorkaise d’origine mais Parisienne d’adoption nous a encore ravi avec son style Soul Blues teinté d’une agréable touche de Gospel.

L’hommage à son père avec « Sugar Daddy » suivi de « Watch What You Say » et « Bluesin’ » ce dernier de son album de 2011 « A Real Woman ». J’attends avec impatience son nouveau travail qui devrait s’appeler « Blues » je crois. Elle termine ce premier set par « Route 66 ».

Après une courte pause, elle reprend par le très engageant « I Just Wanna Make Love To You »  de Willie Dixon souvent repris par Etta James ; un bon moment.
Shanna est vraiment bien soutenue par Walter et sa basse virevoltante et les fûts tambourinants à bon escient de Gianpaolo. J’aime aussi les superbes interventions à la guitare de Gilles toujours fort à propos pour le liant des chansons.

« Voodoo » vient ensuite suivi d’un clin d’œil à John Fogerty et son « Proud Mary » plus doucement interprété que la version déchaînée de Tina Turner. « Let Me Love Baby » et un bayou profond avec « Swamp Mud ». Petit hommage à maman avec Mama’s Kitchen et nous voilà déjà à la fin de ce concert prenant « My Mojo Workin’ »

Le public applaudit avec entrain la diva qui nous gratifie d’un encore avec « Mustang Sally », ride, ride, ride Shanna, vite au prochain numéro.